|
Ogień to niezwykle użyteczny dar natury. Przez długi czas był jedynym źródłem światła i ciepła, pomocnikiem człowieka w przygotowywaniu pożywienia, wyrabianiu metalowych narzędzi itp. Jednocześnie jest bardzo niebezpieczny. Jest jedną z sił przyrody zabierającą najwięcej istnień ludzkich.
Ogień to skomplikowana reakcja chemiczna, podczas której, gdy paliwo reaguje z tlenem, jedna substancja zamienia się w inną
Tak naprawdę nie płonie samo drewno, a wydzielające się z niego palne gazy. Na początku, po nagrzaniu się drewna do 150 0C, rozkładają się celuloza i lignina ? zachodzi zjawisko pirolizy.
Wydzielają się palne gazy: wodór, tlenek węgla, metan, które od razu ulegają spaleniu. Płomień stymuluje dalszy rozkład termiczny drewna.
Błękitny płomień oznacza, że spala się toksyczny gaz ? tlenek węgla. Gdy palą się gazy wydzielające się z drewna, widzimy dym. Biały dym tworzy para wodna wydzielająca się z drewna, a czarny ? węgiel drobnocząsteczkowy (sadza) oraz trudnopalne opary kreozotu, znajdujące się w drewnie. Po zakończeniu procesu pirolizy pozostaje węgiel, który nie pali się już otwartym płomieniem, a jedynie się tli, reagując z tlenem z powietrza oraz wydziela dwutlenek węgla i parę wodną.
Wydzielające się razem z dymem sadza i kreozot stwarzają największe niebezpieczeństwo. Para wodna wytwarzająca się podczas spalania drewna zlepia je, schładza i nie pozwala spłonąć.
Z powodu dużej masy te lepkie elementy sadzy nie mogą zostać usunięte razem z dymem, dlatego też osadzają się na elementach urządzenia grzewczego i komina, tworząc osad ze smoły.
Nawet niewielka jej ilość nie pozwala na normalne działanie urządzenia, zmniejsza jego efektywność, przyspiesza zużywanie się i korozję urządzeń, a w kominie może nawet spowodować pożar.
Preparat do usuwania smoły Hansa składa się z mieszkanki specjalnych kryształów. Jedne ich składniki katalizują proces spalania drewna smoła znajdująca się w drewnie rozkłada się na palne gazy, a drugie w wysokiej temperaturze wydzielają gaz, który reaguje z osadem ze smoły i rozkłada jego strukturę.
Z tego powodu wyparowuje woda główny składnik utrzymujący trwałość smoły.
Pozostają jedynie kruche pozostałości smoły, które osypują się w dół, rozkładają się termicznie i ulegają spaleniu.
|
